Kan een werknemer weigeren de hand van zijn vrouwelijke collega’s te schudden omwille van filosofische, religieuze of zelfs politieke overtuigingen?

De wet van 10 mei 2007 ter bestrijding van discriminatie tussen vrouwen en mannen elke directe discriminatie van deze soort in het kader van de arbeidsrelatie verbiedt. Tenzij een dergelijk onderscheid berust op een wezenlijke en bepalende beroepsvereiste.

Vrouwen discrimineren wegens gender is even ernstig dan een persoon anders behandelen wegens etnische of raciale kenmerken. M.a.w., seksisme is even erg als racisme.

Argumenten die betrekking hebben op persoonlijke motieven, in het bijzonder filosofische of religieuze overtuigingen, tot zelfs het aanhalen van een vorm van “respect” (elke “lust” of “misplaatste gedachte” vermijden) kunnen een dergelijk gedrag niet verantwoorden – zoals dit evenmin het geval zou zijn bij racisme. Het is in die zin een opmerkelijke (en triestige) vaststelling dat er meer tolerantie is voor seksisme dan voor racisme.

Men moet ook beseffen dat het aanvaarden van een dergelijke weigering in weze het aanvaarden van de weigering een vrouw in de ogen te kijken impliceert. Meer nog, dit houdt in de weigering om met haar te praten, haar instructies te beantwoorden of haar bevelen op te volgen.

Voor sommigen zal dit alles als science fiction in de oren klinken. Nochtans worden reeds sommige ondernemingen in België met dit fenomeen geconfronteerd.

Ondernemingen en werknemers moeten bewust zijn dat er, naast de regels die nodig zijn om in groep samen te leven, wetten zijn die moeten worden nageleefd en dat in het bijzonder elk discriminerend gedrag t.o.v. vrouwen niet is toegelaten en een ernstige reden kan uitmaken, los van mogelijk strafrechtelijke sancties (bv voor pesterij).

Hierbij aansluitend zal het zonder enige twijfel ook nuttig zijn om een strikte neutraliteitspolicy op de werkplaats in te voeren, waarbij alle (minstens uitwendige) tekenen van religieuze, filosofische of politieke overtuigingen verboden worden.